استاندارد لوله گالوانیزه

پیشگفتار

لوله‌های گالوانیزه یکی از پرکاربردترین فرآورده‌های فلزی در زمینه‌های گوناگون هستند. این لوله‌ها به دلیل روکش روی (Zn) که بر سطحشان کشیده می‌شود، در برابر رطوبت، زنگ‌زدگی و آسیب‌های محیطی پایداری چشمگیری دارند. برای آن‌که یک خریدار بتواند انتخابی درست داشته باشد، دانستن استاندارد لوله گالوانیزه و ویژگی‌های آن، گامی اساسی است. در این نوشتار همه آنچه نیاز دارید، از تعریف استاندارد تا راهنمای خرید، با زبانی ساده و کاربردی بیان شده است.

---

استاندارد لوله گالوانیزه چیست؟

واژه “استاندارد” به معنای چهارچوب و معیارهایی است که بر پایه دانش فنی و تجربه کارشناسان، برای تولید یک فرآورده مشخص می‌شود. در مورد لوله گالوانیزه، استانداردها شامل:

 

1. 1. ترکیب فلزی: پایه فولادی باید دارای درصد کربن، منگنز و سیلیسیم مشخص باشد.

1. 1. روکش روی: لایه گالوانیزه باید یکنواخت و بدون ترک باشد.

1. 1. ضخامت دیواره: متناسب با کاربرد (کشاورزی، آب‌رسانی، سازه‌ای).

1. 1. مقاومت مکانیکی: توانایی لوله در برابر فشار داخلی و بیرونی.

1. 1. طول و قطر: بر اساس استاندارد ملی یا جهانی (مانند DIN، ASTM یا ISIRI).

---

گونه‌های گالوانیزه‌کاری

 

1. 1. گالوانیزه گرم: لوله در حوضچه روی گداخته غوطه‌ور می‌شود و پوششی یکپارچه به دست می‌آورد.

1. 1. گالوانیزه سرد: لایه‌ای از روی با روش آبکاری یا اسپری بر سطح لوله نشانده می‌شود.

شیوه گرم، از دیدگاه پایداری و عمر مفید، برتری چشمگیری نسبت به روش سرد دارد و معمولاً برای کاربردهای صنعتی و فضای باز پیشنهاد می‌شود.

---

ویژگی‌های کیفی بر پایه استاندارد

 

• • پایداری در برابر خوردگی: پوشش روی همانند سپر، جلوی زنگ‌زدگی آهن را می‌گیرد.

• • عمر مفید بلند: در شرایط آب‌وهوایی گوناگون تا چند دهه پایدار می‌ماند.

• • جوش‌پذیری و خم‌پذیری: اگر استاندارد رعایت شده باشد، بدون ترک خوردن جوش داده می‌شود.

• • سطح یکنواخت: نبود لکه یا برآمدگی نشانه تولید غیراستاندارد است.

---